مشتهلغتنامه دهخدامشته . [ م َ ت َ / ت ِ ] (اِ) چیزی فروختن به مکر و حیله و فریب مثل آن که شخص را روکش کنند و صاحب مال گردانندو اسباب خود را به نام او بفروشند. (برهان ). فروش چیز
مشتهلغتنامه دهخدامشته . [ م َ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) سرشته و خمیر. (فرهنگ رشیدی ) : دل شب ارده و خرمای مشته به چشم بنگی اسباب تمام است . احمد اطعمه (از فرهنگ رشیدی ).رجوع به مِشتَن
مشتهلغتنامه دهخدامشته . [ م ُ ت َ / ت ِ ] (اِ) (از: «مشت » + «ه »، پسوند نسبت و تشبیه ). پهلوی «موستک » (مشت ). (حاشیه ٔ برهان چ معین ). دسته ٔ هر چیز را گویند عموماً همچو دسته
مُشتَهگویش بختیاریمُشته، ابزارى فلزى مانند گوشتکوب که کفاش، گیوهکش و پالاندوز براى کوبیدن چرم، تختگیوه و پالان استفاده کنند.
مشته رندلغتنامه دهخدامشته رند. [ م ُ ت َ /ت ِ رَ ] (اِ مرکب ) آلتی است نجاران را : کردگارا مشته رندی ده جهان را خوش تراش تا کی از قومی که هم ایشان و هم ما تیشه ایم . انوری (دیوان چ
مُشتة مس‌دارcopper fistواژه‌های مصوب فرهنگستانپروتئین متصل‌شونده به دِنا (DNA-binding protein) که شبیه به مشت بسته است و در ساختار خود یون مس دارد
مُشتَهگویش بختیاریمُشته، ابزارى فلزى مانند گوشتکوب که کفاش، گیوهکش و پالاندوز براى کوبیدن چرم، تختگیوه و پالان استفاده کنند.
مشته رندلغتنامه دهخدامشته رند. [ م ُ ت َ /ت ِ رَ ] (اِ مرکب ) آلتی است نجاران را : کردگارا مشته رندی ده جهان را خوش تراش تا کی از قومی که هم ایشان و هم ما تیشه ایم . انوری (دیوان چ
مشتهاتلغتنامه دهخدامشتهات . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) مشتهاة. نزد فقها زنی را گویند که سن او بحدی رسیده باشد که مردان را بدو رغبت افتد. (از کشاف اصطلاحات الفنون ) (از فرهنگ علوم نقلی ).
مشتهبلغتنامه دهخدامشتهب . [ م ُ ت َ هَِ ] (ع ص ) پیرشونده . یقال : اشتهب الرأس ؛ اذا شاب . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).