مشته

mošte

معنی

۱. آلتی فلزی که در مشت جا می‌گیرد و در صحافی و کفش‌دوزی برای کوبیدن مقوا و چرم به کار می‌رود.
۲. دستۀ کارد و خنجر.

جست‌وجوی دقیق

مشته

لغت‌نامه دهخدا

مشته . [ م َ ت َ / ت ِ ] (اِ) چیزی فروختن به مکر و حیله و فریب مثل آن که شخص را روکش کنند و صاحب مال گردانندو اسباب خود را به نام او بفروشند. (برهان ). فروش چیزی به مکر و حیله و نیرنگ و فریب . (ناظم الاطباء).

مشته

لغت‌نامه دهخدا

مشته . [ م َ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) سرشته و خمیر. (فرهنگ رشیدی ) : دل شب ارده و خرمای مشته به چشم بنگی اسباب تمام است . احمد اطعمه (از فرهنگ رشیدی ).رجوع به مِشتَن شود.

مشته

لغت‌نامه دهخدا

مشته . [ م ُ ت َ / ت ِ ] (اِ) (از: «مشت » + «ه »، پسوند نسبت و تشبیه ). پهلوی «موستک » (مشت ). (حاشیه ٔ برهان چ معین ). دسته ٔ هر چیز را گویند عموماً همچو دسته ٔ کارد و خنجر و تیشه و امثال آن . (برهان ). دسته ٔ کارد و شمشیر و خنجر. (آنندراج )

مشته

فرهنگ فارسی عمید

مشته

دیکشنری فارسی به انگلیسی

handhold

جست‌وجوی هم‌آوا

مُسته،مشته

گویش تهرانی

آلتی است برنجی مانند گوشت کوب

مسطع

لغت‌نامه دهخدا

مسطع. [ م ُ س َطْ طَ ] (ع ص ) بعیر مسطع؛ شتر باداغ . (منتهی الارب ). شتر که بوسیله ٔ «سطاع » داغ شده باشد. (از اقرب الموارد). شتری که در گردن وی به درازا داغ کرده باشند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تسطیع شود.

مصطع

لغت‌نامه دهخدا

مصطع. [ م ِ طَ ] (ع ص ) مرد فصیح و بلیغ. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء).

مستحی

لغت‌نامه دهخدا

مستحی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) مخفف مستحیی . نعت فاعلی از استحیاء. (اقرب الموارد). رجوع به مستحیی و استحیاء شود.

میشته

لغت‌نامه دهخدا

میشته . [ ت َ / ت ِ ] (اِ) معلم جهودان . (ناظم الاطباء) (صحاح الفرس ) (لغت فرس اسدی ) (از فرهنگ اوبهی ) (از برهان ) (از آنندراج ) (از انجمن آرا) : چونین بتی که صفت کردم سرمست پیش میشته بنشسته . <p class="au

جست‌وجوی مشابه

مشتهات

لغت‌نامه دهخدا

مشتهات . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) مشتهاة. نزد فقها زنی را گویند که سن او بحدی رسیده باشد که مردان را بدو رغبت افتد. (از کشاف اصطلاحات الفنون ) (از فرهنگ علوم نقلی ).

مشتهب

لغت‌نامه دهخدا

مشتهب . [ م ُ ت َ هَِ ] (ع ص ) پیرشونده . یقال : اشتهب الرأس ؛ اذا شاب . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).

مشتها

لغت‌نامه دهخدا

مشتها. [ م ُ ت َ ] (ع ص ، اِ) مرغوب . (غیاث ) (آنندراج ). || آرزو. (غیاث ) (آنندراج ) : قوم معکوسند اندر مشتهاخاک خوار و آب را کرده رها. مولوی .در مثال و قصه و فال شماست در غم انگیزی شما را مشتهاست . <p cla

مشتهر

لغت‌نامه دهخدا

مشتهر. [ م ُ ت َ هََ ] (ع ص ) شهرت داده شده . (غیاث ) (آنندراج ). مشهورکرده شده . مشهور و معروف . (ناظم الاطباء). شهرت یافته : پسران علی آنان که امامان حقندبه جلالت به جهان در، چو پدر مشتهرند. ناصرخسرو.بر حجت خراسا

مشتهر

لغت‌نامه دهخدا

مشتهر. [ م ُ ت َ هَِ ] (ع ص ) شهرت دهنده . (آنندراج ) (غیاث ). آن که مشهور میکند و شهرت میدهد. || آن که اعلان می کند. (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی متن

گرز

گویش تهرانی

مشته پنبه زنی

دو بامبه

گویش تهرانی

دو مشته از بالا ضربه زدن

مُشتَه

گویش بختیاری

مُشته، ابزارى فلزى مانند گوشتکوب که کفاش، گیوهکش و پالاندوز براى کوبیدن چرم، تختگیوه و پالان استفاده کنند.

مستق

لغت‌نامه دهخدا

مستق . [ م ُ ت ُ / م ُت َ ] (معرب ، اِ) مستقة. معرب مشته ٔ فارسی . مشته . جبه ٔ فراخ . || آلتی از آلات موسیقی چینیان که از انبوبه هائی مرکب بود و فارسیان آن را بیشه مشته می نامیده اند. (مفاتیح العلوم خوارزمی ). رجوع به مستقةشود. || از وسایل ت

فلخم

فرهنگ فارسی معین

(فَ لْ خَ) (اِ.) = فلخمه : مشتة حلاجی که بر زه کمان می زنند تا پنبه حلاجی شود.

جست‌وجوی هم‌آغاز

مشتهات

لغت‌نامه دهخدا

مشتهب

لغت‌نامه دهخدا

مشتهب . [ م ُ ت َ هَِ ] (ع ص ) پیرشونده . یقال : اشتهب الرأس ؛ اذا شاب . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).

مشته رند

لغت‌نامه دهخدا

مشته رند. [ م ُ ت َ /ت ِ رَ ] (اِ مرکب ) آلتی است نجاران را : کردگارا مشته رندی ده جهان را خوش تراش تا کی از قومی که هم ایشان و هم ما تیشه ایم . انوری (دیوان چ سعید نفیسی ص <span class="hl

مشتها

لغت‌نامه دهخدا

مشتهر

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

رومشته

لغت‌نامه دهخدا

رومشته . [ م ِ ت َ ] (اِخ ) دهی از بخش سلسله شهرستان خرم آباد. سکنه ٔ آنجا 300 تن . آب آن از چشمه . محصول عمده ٔ آنجا غلات و لبنیات . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

نمشته

لغت‌نامه دهخدا

نمشته . [ ن َ م ِ ت َ / ت ِ ] (اِ) عقیده . اعتقاد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). اعتماد. (ناظم الاطباء). ظاهراً مقلوب یا مصحف منشت (منش ) است . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). از مجعولات دساتیر است . رجوع به برهان قاطع چ معین و فرهنگ دساتیر ص

دو مشته

دیکشنری فارسی به انگلیسی

two-fisted

رنده مشته

دیکشنری فارسی به انگلیسی

spokeshave

کُل مشته

گویش تهرانی

مُشت مستقیم

درپیوند

بیشتر بدانید

مشته

mošte

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

گویش تهرانی

گویش تهرانی

گویش بختیاری

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

گویش تهرانی