لغتنامه دهخدا
خباط. [ خ ُ ] (ع اِ) مرضی است جنون گونه . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (ازمعجم الوسیط) (از متن اللغة) (از تاج العروس ) (از البستان ). حالتی است چون حیرت و سرگشتگی : لرزلرزان وبترس و احتیاطمی نهد پا تا نیفتد در خباط. <p class="author"