لغتنامه دهخدا
مصیف . [ م َ ] (ع اِ) خانه ٔ تابستانی . (دهار). جای تابستانی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء). مقابل مَربع. مقابل مشتی . (یادداشت مؤلف ). جایی که تابستان در آن اقامت می کنند. (ناظم الاطباء). ییلاق . جای خوش آب وهوا که تابستان در آن اقامت گزینند. ج