لغتنامه دهخدا
غوایة. [ غ َ ی َ ] (ع مص ) بیراه شدن . (المصادر زوزنی ) (دهار). بیراه شدن و نومید شدن . (تاج المصادر بیهقی ). گمراه شدن . (ترجمان علامه ٔجرجانی تهذیب عادل ). گمراهی . (غیاث اللغات ). بمعنی غَی ّ. (منتهی الارب ). بیراهی . || (اصطلاح تصوف ) حالتی است که برای سالک در سلوک دست ده