لغتنامه دهخدا
غردق . [ غ َ دَ ] (اِ) گیاهی است که آن را شترها چرا می کند و آن بوته ٔ بزرگی است با خارهای بزرگ ، و میوه های آن مانند حبه های توت یا انگور تقریباً به اندازه ٔ میوه ٔ گل سرخ است . مردم این دانه های حبه ای را می خورند و آن را نیکو می یابند با مزه ٔ تلخ که به شوری زند و معهذا ان