لغتنامه دهخدا
درازعمر. [ دِ ع ُ ] (ص مرکب ) آنکه عمر طولانی داشته باشد. آنکه یا آنچه عمری طولانی کرده باشد. مُعَمَّر. (یادداشت مرحوم دهخدا) : نیز شک نیست که مزاج مردم درازعمر و ترکیب او و قوتهای او قویتر باشد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). آنچه مردمان می گویند که بعض مردما