لغتنامه دهخدا
اعاجم . [ اَ ج ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ اعجم . (ناظم الاطباء) (متن اللغة) (اقرب الموارد). اعجمون . (اقرب الموارد) (متن اللغة). ج ِ اعجم ، آن که سخن فصیح نگوید اگرچه عرب باشد و آن که بر سخن قادر نباشد. (آنندراج ). و رجوع به اعجم و اعجمون و اعجمین شود. || ج ِ اعجم ، بمعنی کسی که عربی