لغتنامه دهخدا
سپیتمان . [ س َ ] (اِخ ) مرکب است از سپیت (در پهلوی ) و مان از ادات اتصاف یعنی دارنده ٔ سپیدی و دارنده ٔ لکه های سپید. (مزدیسنا و... تألیف معین ص 112). نام جد نهم زرتشت است و سپتیمه و سپیتامان و سپنتمان خوانده میشود. رجوع به اسپنتمان و اسفنت