زردابفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. (زیست‌شناسی) = صفرا۲. مایع زردرنگی که از زخم بیرون می‌آید؛ زردآب؛ آب زرد.
زردابلغتنامه دهخدازرداب . [ زَ ] (اِ مرکب ) نام خلطی است که به عربی صفرا گویند.(برهان ) (آنندراج ). آب زردرنگ و خلط و صفرا. (ناظم الاطباء). (از: زرد + آب ، آب زردرنگ ). (حاشیه ٔ
زرداب محلهلغتنامه دهخدازرداب محله . [ زَ م َ ح َل ْ ل َ ] (اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش لنگرود است که در شهرستان لاهیجان واقع است ، و 118 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
زرداب ریزلغتنامه دهخدازرداب ریز. [ زَ ] (نف مرکب ) کسی که بدخویی ، خشم ، قهر و غضب کند. (فرهنگ فارسی معین ) (از ناظم الاطباء) (از برهان ) || بدخوی . || خون ریز. || غصه خور. || کسی که
زرداب ریزیلغتنامه دهخدازرداب ریزی . [ زَ ] (حامص مرکب ) خون ریزی . (فرهنگ فارسی معین ).کنایه از خون ریختن باشد. (برهان ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ). || بدخویی . تندخویی . (فرهنگ فار
صفراءدیکشنری عربی به فارسیزرداب , صفرا , زهره , خوي سودايي , مراره , زرد اب , تلخي , گستاخي , زخم پوست رفتگي , ساييدگي , تاول , ساييدن , پوست بردن از , لکه , عيب
زرداب محلهلغتنامه دهخدازرداب محله . [ زَ م َ ح َل ْ ل َ ] (اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش لنگرود است که در شهرستان لاهیجان واقع است ، و 118 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
زرداب ریزلغتنامه دهخدازرداب ریز. [ زَ ] (نف مرکب ) کسی که بدخویی ، خشم ، قهر و غضب کند. (فرهنگ فارسی معین ) (از ناظم الاطباء) (از برهان ) || بدخوی . || خون ریز. || غصه خور. || کسی که