لغتنامه دهخدا
ربذة. [ رَ ب َ ذَ ] (اِخ ) نام جایی بر چهار منزل از مدینه که خاک ابوذر غفاری آنجاست ، و از آن موضع است موسی ربذی ابن عبیده و هر دو برادرش عبداﷲ ربذی و محمد ربذی . (منتهی الارب ). در معجم البلدان آمده : در اوایل قرن چهارم هجری در جنگهای قرمطیان ویران شد. این قریه در سه میلی مد