ذبح

zebh

معنی

۱. گلو بریدن.
۲. سر بریدن گاو یا گوسفند.
۳. [قدیمی] خفه کردن.
۴. (اسم) [قدیمی] کشته؛ سربریده؛ گلوبریده.

مترادف

بسمل، قربانی، کشتار، کشتن

دیکشنری

slaughter

جست‌وجوی دقیق

ذبح

دیکشنری عربی به فارسی

کشتار فجيع , قتل عام , خونريزي , ذبح , کشتار کردن

ذبح

دیکشنری فارسی به عربی

اقطع , ذبح

ذبح

فرهنگ مترادف و متضاد

بسمل، قربانی، کشتار، کشتن

ذبح

دیکشنری فارسی به انگلیسی

slaughter

ذبح

لغت‌نامه دهخدا

ذبح . [ ذُ ] (ع اِ) زهر.

جست‌وجوی هم‌آوا

زبح

لغت‌نامه دهخدا

زبح . [ زِ ب َ ](اِخ ) (قربانی ) و او یکی از سلاطین مدیان بود که جدعون (گدعون ) او را به قتل رسانید. قضات بنی اسرائیل 8:5 - 28، مزامیر 83:11. (قاموس کتاب مقدس )

ضبح

لغت‌نامه دهخدا

ضبح . [ ض َ ] (اِخ ) آنجای از عرفات که مردمان اوائل از آن جا افاضت کنند. (منتهی الارب ). یاقوت گوید: ضبح ، الموضع الذی یُدفع منه اوائل الناس من عَرفات . و ابوال

ضبح

لغت‌نامه دهخدا

ضبح . [ ض َ ] (ع اِ) رفتاری است اسب را و آن فوق تقریب است . || آواز دَم اسب که از جوف آن برآید وقت دویدن . (منتهی الارب ). بانگ نفس اسب چون بدود. (مهذب الاسماء)

ضبح

لغت‌نامه دهخدا

ضبح . [ ض َ ] (ع مص ) ضُباح . برآوردن و شنوانیدن اسبان آواز انفاس خود را در دویدن . || پویه دویدن اسپان . (منتهی الارب ). || از حال بگردانیدن آتش و آفتاب چیزی ر