دندان.
ذٔنون . [ ذُءْ ] (ع اِ) گیاهی است که بار آن را ثعرور نامند. ج ، ذآنین .
انداختن – چپاندن
پیله دندان، تورم بخشى از صورت به سبب چرک کردن دندان.
نشان دادن و فشردن دندانها به یکدیگر.
دندان کروچه، دندان غرچه.
دندانِ کرسى.