لغتنامه دهخدا
حارثة. [ رِ ث َ ] (اِخ ) ابن قطن بن زابربن حصن بن کعب بن علیم بن جناب الکلبی . صحابی است وابن شاهین از طریق هشام بن الکلبی آرد که حصن و حارثه پسران قطن برسولی خدمت پیغمبر(ص ) رسیدند و اسلام آوردند و رسول (ص ) نامه ای درباره ٔ آنان نوشت و حصن اشعاری در مدح حضرت او گفت که از آن