خوندهلغتنامه دهخداخونده . [ خُن ْ دَ / دِ ] (اِ)خانم . بی بی . بانو. (یادداشت مؤلف ): وحجت فیها زوجةالملک الناصر المسماة بالخونده و هی بنت السلطان المعظم محمد اوزبک ملک خوارزم . (از رحله ٔ ابن بطوطه ).
خایندهلغتنامه دهخداخاینده . [ ی َ دَ / دِ ] (نف ) بدندان نرم کننده را گویند. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).- ژاژ خاینده ؛ یاوه گو. هرزه گو. بی ربط و یاوه حرف زن . آنکه سخنان یاوه و نامربوط میگوید. آنکه یافه گوید. آنکه در کل
خالهلغتنامه دهخداخاله . [ ل َ / ل ِ ] (ع اِ) خواهر مادر. (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) (مهذب الاسماء) (اشتینکاس ). کاکی . (ناظم الاطباء) (فرهنگ شعوری ج 1 ص 379). دایزَه . مِرخا (در لهجه ٔ دیلمان )