خوش نقشلغتنامه دهخداخوش نقش . [خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (اِخ ) نام فاحشه ٔ اصفهانی که شیخ شاه نظر متولی مزار شاه رضا در عقد نکاح آورده بود چنانچه نصیرآبادی در شرح حال او نوشته . (آنندر
خوش نقشلغتنامه دهخداخوش نقش . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (ص مرکب ) آنچه دارای رنگ و نگار و نقش خوب باشد. (یادداشت مؤلف ). || خوش قیافه . خوش پیکر. (یادداشت مؤلف ). || خوش اقبال . (یا
خوش نقشفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. ویژگی قالی یا پارچهای که نقشونگار و رنگآمیزی زیبا دارد.۲. [مجاز] دارای شانس خوب در بازی ورق.
خوش نقش و نگارلغتنامه دهخداخوش نقش و نگار. [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ش ُ ن ِ ] (ص مرکب ) خوش آب و رنگ . خوش رنگ . خوش ترکیب از جهت رنگ .
خوش نقشیلغتنامه دهخداخوش نقشی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (حامص مرکب ) خوش اقبالی .سعادت . خوش بیاری . حسن طالع. || خوشگلی .
خوش نقش و نگارلغتنامه دهخداخوش نقش و نگار. [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ش ُ ن ِ ] (ص مرکب ) خوش آب و رنگ . خوش رنگ . خوش ترکیب از جهت رنگ .
خوش نقشیلغتنامه دهخداخوش نقشی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (حامص مرکب ) خوش اقبالی .سعادت . خوش بیاری . حسن طالع. || خوشگلی .
خوش آیینلغتنامه دهخداخوش آیین . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (ص مرکب ) خوش نقش و نگار. خوش زینت . (یادداشت بخط مؤلف ) : کافران چون جنس سجّین آمدندسجن دنیا را خوش آیین آمدند.مولوی .
خوش اقباللغتنامه دهخداخوش اقبال . [ خوَش ْ / خُش ْ اِ ] (ص مرکب ) سعید. خوشبخت . خوش طالع. خوش نقش . نیک اختر.