خورنگاهلغتنامه دهخداخورنگاه . [ خوَ / خ ُ رَ ] (اِخ ) خورنق است که عمارت بهرام گور باشد.(برهان قاطع). یکی از دو قصری که نعمان جهة بهرام ساخته بود. (ناظم الاطباء). خورنگه . || (اِ م
خورنگاهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. جای طعام خوردن.۲. اتاق ناهارخوری.۳. قسمتی از کاخ یا کوشک که جای غذا خوردن پادشاه و کسان او بوده است.
خرنگاهلغتنامه دهخداخرنگاه . [ خ ُ رَ] (اِ مرکب ) محل شرب است . الخورنق کان یسمی الخرنگاه و هو موضع الشرب فاعرب . (از جوالیقی ج 1 ص 126).
خوردگاهلغتنامه دهخداخوردگاه . [ خوَرْدْ / خُرْدْ ] (اِ مرکب ) جای خوردن : چنان خور تر و خشک این خوردگاه که اندازه ٔ طبع داری نگاه . نظامی .|| رسغ. جای باریک پیوند سر دست و پا. خرده
خورنگهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= خورنگاه: ◻︎ خواهی که در خورنگه دولت کنی طواف / برخیز از این خرابهٴ نادلگشای خاک (خاقانی: ۲۳۷).
خورنگهلغتنامه دهخداخورنگه .[ خوَ / خ ُ رَ گ َه ْ ] (اِخ ) خورنگاه . خورنق . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (فرهنگ جهانگیری ) : خواهی که در خورنگه دولت کنی مقام برخیز از این خرابه ٔ ن
خورنکاهلغتنامه دهخداخورنکاه . [ رَ ] (اِخ ) صورتی از خورنگاه . (المعرب جوالیقی ص 126). رجوع به خورنگاه شود.
خورتابلغتنامه دهخداخورتاب . [خوَرْ / خُرْ ] (اِ مرکب ) برآفتاب . آفتاب رو. خورگاه در تداول مردم دیلمان . (یادداشت مؤلف ). خورنگاه .
گاهلغتنامه دهخداگاه . (اِ) عصر. دوره . زمان : و از خلق نخست که را آفرید از گاه آدم تا این زمانه . (ترجمه ٔ طبری بلعمی ).چنین تا بگاه سکندر رسیدز شاهان هر آنکس که آن تخت دید. فر
