خنده ناکلغتنامه دهخداخنده ناک . [ خ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) متبسم . شاد. ضاحک . خرم . (یادداشت بخط مؤلف ) : دایم تازه روی و خنده ناک باش . (قابوسنامه ).بشکر و تحیت زبان برگشادهزاران
خنده ناکفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهخندان؛ شاد؛ خنده‌رو: ◻︎ من چو لب ژاله شدم خنده‌ناک / جامه به صد جای چو گل کرده چاک (نظامی۱: ۲۸).
خنده ناکیلغتنامه دهخداخنده ناکی . [ خ َ دَ/ دِ ] (حامص مرکب ) حالت خنده ناک بودن : بدش با گنج دادن خنده ناکی چو خاکش گنج و او چون گنج خاکی .نظامی .
خندناکلغتنامه دهخداخندناک . [ خ َ ] (ص مرکب ) شاد. خرم . بشاش . خنده کننده . (ناظم الاطباء) : ترا سخن نه بدان داده اند تا تو زبان درافکنی بخرافات خندناک حجی . ناصرخسرو.پس چون معرب
خنده ناکیلغتنامه دهخداخنده ناکی . [ خ َ دَ/ دِ ] (حامص مرکب ) حالت خنده ناک بودن : بدش با گنج دادن خنده ناکی چو خاکش گنج و او چون گنج خاکی .نظامی .
ناکلغتنامه دهخداناک . (پسوند) پسوند اتصاف است ، پهلوی : ناک . این پسوند با الحاق به اسماء یا به بن کلمات فعلی ، تشکیل صفت میدهد. از این قبیل است : خشمناک ، ترسناک ، دردناک ، شر
مبتسملغتنامه دهخدامبتسم . [ م ُ ت َ س ِ ] (ع ص ) دندان سپیدکننده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (غیاث ). خندان لب . خنده ناک . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). تبسم کننده و زیر لب خنده
طرب فزایلغتنامه دهخداطرب فزای . [ طَ رَ ف َ ] (نف مرکب ) طرب افزای . شادی و نشاط انگیز : خداوند حمی یوم غبی را به حکایتهای خنده ناک و بازیهای عجب والحان طرب فزای ، دل خوش کند. (ذخیر
بی سببلغتنامه دهخدابی سبب . [ س َ ب َ ] (ق مرکب ) (از: بی + سبب ) بی جهت . بی دلیل . بلاژ. بلاش . (ناظم الاطباء). بی تقریب : نمودند کاین زعفران گونه خاک کند مرد را بی سبب خنده ناک
