خشمگیرلغتنامه دهخداخشمگیر. [ خ َ / خ ِ ] (نف مرکب ) خشم گیرنده . غضبناک . غاضب : تن گورتست خشم مگیر از حدیث من زیرا که خشمگیر نباشد سخن پذیر.ناصرخسرو.
طیره گرلغتنامه دهخداطیره گر. [ طَ / طِ رَ / رِ گ َ ] (ص مرکب ) خشمگر. خشمگن . خشمگین : گفتا چو منی را چه دهی دیده ٔ طیره نفرین بچنین طیره گر خیره نگر بر.سوزنی .