خردگیرلغتنامه دهخداخردگیر. [ خ ُ ](نف مرکب ، اِ مرکب ) نوعی از مرغان شکاری که شکار ازمرغان خرد گیرند. مقابل کلان گیر. (یادداشت مؤلف ).
خرپدرلغتنامه دهخداخرپدر. [ خ َ پ ِ دَ ] (ص مرکب ) فحش گونه ای است چون پدرسگ و امثال آن که کسی به دیگری می دهد.
خردرلغتنامه دهخداخردر. [ خ َ دَ ] (اِ) غلیواج را گویند که زغن باشد. (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
خریدگرلغتنامه دهخداخریدگر. [ خ َ گ َ ] (ص مرکب ) خریدار. (یادداشت بخط مؤلف ): الشور؛ انگبین رفتن و عرضه کردن ستور بر خریدگر. (تاج المصادر بیهقی ).
خردورلغتنامه دهخداخردور. [ خ ِ رَدْ وَ ] (ص مرکب ) عاقل . هوشیار. آگاه . (ناظم الاطباء) : از مرد خرد بپرس ازیراجز تو بجهان خردورانند. ناصرخسرو.بگوش خردور دبیر کهن همی کرد پالوده سیم سخن .سعدی .
کلان گیرلغتنامه دهخداکلان گیر. [ ک َ ] (نف مرکب ) مقابل خردگیر. انواعی از مرغان شکاری که شکار کلان گیرند. باز. بازی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).