لغتنامه دهخدا
خوخة. [ خ َ خ َ ] (ع اِ) روزن در دیوار که از آن روشنایی بخانه رسد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || گشادگی مابین دو خانه که بر آن دروازه نباشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || دبر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || نوعی از جامه ٔ سبز