لغتنامه دهخدا
علی کندی . [ ع َ ی ِ ک ِ ] (اِخ ) ابن ثروان بن حسن کندی . مکنی به ابوالحسن . وی پسر عم تاج الدین ابی الیمن زیدبن حسن کندی است و عماد او را در «خریدة» ذکر کرده و اصل او را از خابور دانسته است . او در دمشق به کثرت فضل و دانش و نیکی شعر مشهور بود و پس از سال <span class="hl" dir