حرامخورلغتنامه دهخداحرامخور. [ ح َ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) حرام خوار. حرامخواره . رجوع به حرام خوار و حرامخواره شود.- امثال :حرام خوری آن هم شلغم .
حرامخوارهلغتنامه دهخداحرامخواره . [ ح َ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) حرام خوار: حرام خور : چو مستحلاّن شوم و حرامخواره نه ایم از این سبب همه ساله اسیر حرمانیم .مسعودسعد (دیوان
حرامخوارهلغتنامه دهخداحرامخواره . [ ح َ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) حرام خوار: حرام خور : چو مستحلاّن شوم و حرامخواره نه ایم از این سبب همه ساله اسیر حرمانیم .مسعودسعد (دیوان