تیراندازلغتنامه دهخداتیرانداز. [ اَ ] (نف مرکب ) ترجمه ٔ رامی . (آنندراج ). رامی . نشابه . نابل . (از منتهی الارب ). کمانکش و کماندار و تفنگچی . (ناظم الاطباء). آنکه با کمان و جز آن
تیراندازفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. کسی که با کمان یا تفنگ به طرف کسی یا چیزی تیر بیندازد؛ تیرزن.۲. = قوس