تکژلغتنامه دهخداتکژ. [ ت َ ک َ /ک ُ / ک ِ ] (اِ) استخوان انگور بود و بعضی تکس خوانند. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 179). دانه ٔ انگور که میان غژم بود و آنرا تکس و تکش نیز گویند. (شر
تکژفرهنگ فارسی عمید / قربانزادههستۀ انگور: ◻︎ تکژ نیست گویی در انگور او / همه شیره دیدیم یکسر رَزش (ابوالعباس ربنجنی: شاعران بیدیوان: ۱۳۳).
تکجلغتنامه دهخداتکج . [ ت َ ک َ ] (اِ) تکژ. تکس : معرفت تمام رسیدن انگور دشخوار است و اعتماد بر ذوق نیست . جماعتی گفته اند نشان رسیدگی انگور آنست که تا مدت شش روز نهاده باشد مت
تکژدانلغتنامه دهخداتکژدان . [ ت َ ک َ ](اِ مرکب ) تکژدانه . (ناظم الاطباء). پرده ای که هسته ٔانگور در میان آنست و پوست انگور. (ناظم الاطباء).
تکژدانلغتنامه دهخداتکژدان . [ ت َ ک َ ](اِ مرکب ) تکژدانه . (ناظم الاطباء). پرده ای که هسته ٔانگور در میان آنست و پوست انگور. (ناظم الاطباء).