لغتنامه دهخدا
تخاجؤ. [ ت َ ج ُءْ ] (ع مص ) آهسته روی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آهسته روی کردن . (ناظم الاطباء). تباطؤ. (قطر المحیط). || دبر را پر باد کرده برآوردن مؤخر آنرا بسوی ماوراء. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ورم کردن دبر و بیرون شدن مؤخرآن به ماوراء. (قطر المحیط)