تباوشلغتنامه دهخداتباوش . [ ت َ وُ ] (معرب ، مص ) (از «ب وش ») با هم فراگرفتن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تناوش . (قطر المحیط). با هم درآمیختن . (ناظم الاطباء).
تباوسلغتنامه دهخداتباوس . [ ت َ وُ] (معرب ، مص ) مأخوذ از بوسه ٔ فارسی . بوسیدن مر یکدیگر را. (ناظم الاطباء) .
تباؤسلغتنامه دهخداتباؤس . [ ت َ ءُ ] (ع مص ) (از «ب ٔس ») با هم فقر ورزیدن و فروتنی فقیرانه نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خشوع نمودن فقرا توأم با فروتنی و زاری . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).
تباهشلغتنامه دهخداتباهش . [ ت َ هَُ ] (ع مص ) فروآوردن : تباهشا بینهما الشی ٔ؛ فرودآورد هر یکی پیش دیگری چیزی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از قطر المحیط) (از اقرب الموارد).
تبوشلغتنامه دهخداتبوش . [ ت َ ب َوْ وُ ] (ع مص ) درهم آمیختن قوم . (قطر المحیط). درهم آمیختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
تبویشلغتنامه دهخداتبویش . [ ت َ ] (ع مص ) جمع کردن قوم را. || درهم آمیختن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).