لغتنامه دهخدا
تبانیان . [ ت َب ْ با ] (اِ) ج ِ تبانی ، منسوب به تَبّان . رجوع به تَبّان شود. || (اِخ ) سلسله ای از علما بروزگار سامانیان در غزنه وجز آن . و اول آنان ابوالعباس تبانی حنفی است و ابوصالح تبانی و ابوصادق تبانی و ابوبشر تبانی و ابوطاهرتبانی از این خاندان بوده اند: تبانیان را نام