لغتنامه دهخدا
طایجواغول . [ اُ ] (اِخ ) یکی از امرا و شاهزادگان عصر غازان خان که در سال 697 هَ . ق . بصرف گفتار شخصی که به او پیش گوئی کرده بود که پس از چهل روز سریر پادشاهی بوجود تو مزین خواهد شد. دود پندار بکاخ دماغ او تصاعد کرد هم در آن ایام خبر بگوش غا