بیره رفتنلغتنامه دهخدابیره رفتن . [ رَه ْ رَ ت َ ] (مص مرکب ) بی راه رفتن . از راه غیرعادی رفتن . بیراهه رفتن : بفرمود پیران که بیره رویداز ایدر سوی راه کوته روید.فردوسی .
بره برهلغتنامه دهخدابره بره . [ ب ُرْ رَ / رِ ب ُرْ رَ/ رِ ] (ص مرکب ) دارای شیارهای موازی .ناصاف و ناهموار. شکاف دار. (فرهنگ لغات عامیانه ).- بره بره شدن ؛ دارای شیارهای موازی گشتن چنانکه در جاده ها
بیرهلغتنامه دهخدابیره . [ رَ / رِ ](اِ) مته و پرماه . (ناظم الاطباء). || لقمه و نواله و آنچه در دهان میخایند. (ناظم الاطباء).
بیرهلغتنامه دهخدابیره . [ رَه ْ ] (ص مرکب ) (از: بی + ره ) مخفف بیراه . جاده ٔ غیرمسلوک . راه غیرمعمولی . بی راهه . جایی که راه ندارد چنانکه بیابانی . رجوع به بیراه شود : سپاه فریدون چو آگه شدندهمه سوی آن راه بیره شدند. فردوسی .از
دبیرهلغتنامه دهخدادبیره . [ دَ رَ / رِ ] (اِ) خط. رجوع به دبیری شود.- دین دبیره ؛ خط که بدان احکام دین نوشته شود. دین دبیریه . دین دبیری . خط اوستایی . (فرهنگ ایران باستان پورداود ص 102).
دبیرهلغتنامه دهخدادبیره . [ دُ ب َ رَ ] (اِخ ) دهی است به بحرین از آن بنی عامربن حارث بن عبدالقیس . (معجم البلدان ).
دوبیرهلغتنامه دهخدادوبیره . [ دُ رِ ] (اِخ ) دهی است از بخش برازجان شهرستان بوشهر، با 290 تن سکنه . آب آن از چاه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
رازدبیرهلغتنامه دهخدارازدبیره . [ دَ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) رازدفیره . رازدبیریه ، کتابةالسرّ: رمزنویسی . کتابت اسرار و ترجمه ها. (سبک شناسی ج 1 ص 99). رجوع به راز دبیریه شود.
خبیرهلغتنامه دهخداخبیره . [ خ َ رَ ](ع اِ) پاره ای از مو. || گوسپند که جماعتی بشرکت خریده ذبح کنند. || پشم نیکوی گوسپند از اول بریدن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).