لغتنامه دهخدا
بهروج . [ ب ِ ] (اِ مرکب ) نوعی از بلور کبود است در نهایت لطافت و صافی و خوشرنگ و کم قیمت . (برهان ). بهروجه . بهروز. بهروزه . نوعی از بلور کبود است که کم بها و برنگ پیروزه است . (آنندراج ) (از انجمن آرای ناصری ) (از ناظم الاطباء) (از الجماهر بیرونی ص <span class="hl" dir="lt