بهدانهلغتنامه دهخدابهدانه . [ ب ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) تخم بهی . (ناظم الاطباء). دانه ٔ میوه ٔ به (آبی ) که در طب قدیم مستعمل بود. تخم بهی . (فرهنگ فارسی معین ). دانه میوه ٔ به که به دانه مینامند و در داروسازی و عطرسازی بکار میبرند و جزو صادرات کشور بشمار میر
بهدانهفرهنگ فارسی عمیدتخم به که دارای مادۀ لعابی است و در امراض حلق و سینه و برای لینت مزاج در آب جوش میریزند و میخورند.
بهیدانهلغتنامه دهخدابهیدانه . [ ب ِ ن َ / ن ِ ] (اِمرکب ) دانه ٔ بهی که نام میوه ٔ ولایتی است ، بارد و رطب در درجه ٔ دوم ، سرفه ٔ حاد و تب را مفید و مضعف معده . (آنندراج ) (غیاث ). رجوع به بهدانه و به دانه شود.
چارتخمهلغتنامه دهخداچارتخمه . [ ت ُ / م َ/ م ِ ] (اِ مرکب ) چارتخم (قدومه و بارهنگ و بهدانه و سپستان ) جوشانده ٔ مخصوص از بارهنگ و سپستان و قدومه و بهدانه که در سرماخوردگی برای نرم کردن اخلاط سینه و رفع سینه درد میخورند. شربتی ا
لعاب دارفرهنگ فارسی عمید۱. آنچه دارای لعاب باشد.۲. دانههایی که در آب لعاب ایجاد میکنند، مانند اسفرزه و بهدانه.
چهارتخمفرهنگ فارسی عمیدجوشاندۀ دارویی مرکب از بارهنگ، بهدانه، سپستان و قدومه که برای تسکین سرفه و درد سینه مفید است.
چشمیزکفرهنگ فارسی معین(چَ زَ) (اِمصغ .) = چشمیزج . تشمیزج : دانه ای است سیاه به اندازة بهدانه و آن را از گیاهی که در حجاز و سودان روید بدست آرند و در طب قدیم مستعمل بود؛ چشمک ، چشام ، چشوم ، چشم .
چهارتخمهلغتنامه دهخداچهارتخمه . [ چ َ / چ ِ ت ُ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) چهارتخم . || جوشانده ای مرکب از «بارهنگ » و «قدومه »و «سپستان » و «بهدانه »، سینه درد و سرماخوردگی را مفید می باشد. (یادداشت مؤلف ). رجوع به چارتخمه شود.