بستانکارفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مناسبات ملکی بستانکار، طلبکار، سپرده‌گذار، شخص وام‌دهنده اعتباری محتال
بستانکارفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهطلبکار؛ داین؛ کسی که از دیگری پول یا کالایی طلب دارد که باید بگیرد.
بستان کارلغتنامه دهخدابستان کار. [ ب ِ ](نف مرکب ) داین . (واژه های نو فرهنگستان ایران ). طلبکار مقابل بدهکار و مدیون و مقروض . (دزی ج 1 ص 83).- بستانکار با وثیقه ؛ بستانکاری که طلب
بستان کارلغتنامه دهخدابستان کار. [ ب ُ ] (نف مرکب ) باغبان . آنکه مباشر کار باغ ، بستان و بوستان باشد. || صیفی کار.
بستانکار کردنفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مناسبات ملکی ] بستانکار کردن، به‌بستانکار حسابمنظور کردن، بدهکار شدن بستانکار شدن، اعتبار دادن، وام اعطا کردن، وام دادن، حساب باز کردن، بدهکار کردن امتیا
بستانکاریفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مناسبات ملکی بستانکاری، طلبکاری، طلب، وام‌دهی، اعطای وام اعتبار، خوش‌نامی، درستکاری، درستی اعتبار اسنادی، واریز به‌حساب، قرض دادن برگۀ بستانکار امتیاز، پ