بسامةلغتنامه دهخدابسامة. [ ب َ س ْ سا م َ ](ع ص ) تأنیث بسام . || (اِخ ) از اعلام است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به بسام شود.
بسومهلغتنامه دهخدابسومه . [ ب َ م َ ] (اِخ ) ناحیه ای است میان موصل و شهریست که سنگ آسیا را از آنجا می آوردند. (از معجم البلدان ).
بشامةلغتنامه دهخدابشامة. [ ب َش ْ شا م َ ] (اِخ ) ابن حَزن نَهشَلی . از شعرای حماسه سرای عرب ، و اشعارش در کتب ادب ثبت است . رجوع به بیان والتبیین ج 3 و شرح الحماسة خطیب تبریزی چ بولاق ج 1 ص 207</spa
بشامةلغتنامه دهخدابشامة. [ ب َش ْ شا م َ ] (اِخ ) ابن عذیر. شاعر بوده است . (منتهی الارب ). نام شاعر. (از ناظم الاطباء).
بشامةلغتنامه دهخدابشامة. [ ب َش ْ شا م َ ] (ع اِ) واحد بشام . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || درخت مسواک . (مهذب الاسماء). کحل السودان . (منتهی الارب ). و رجوع به بشام شود.
بسامةلغتنامه دهخدابسامة. [ ب َ س ْ سا م َ ](ع ص ) تأنیث بسام . || (اِخ ) از اعلام است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به بسام شود.
سامهلغتنامه دهخداسامه . [ م َ / م ِ ] (اِ) عهد و پیمان و سوگند. (برهان ) (شرفنامه ). پیوند و سوگند. (آنندراج ) : کسی که سامه ٔ جبّار آسمان شکندچگونه باشد در روز محشرش سامان . کسایی (از احوال و اشعار رودکی