لغتنامه دهخدا
ناموسی . (ص نسبی ) منسوب به ناموس ، نام نیک و نیکنامی . (از ناظم الاطباء).- بی ناموسی ؛ رسوائی . بدنامی . (از ناظم الاطباء). فضیحت . پاس ناموس دیگران نداشتن . به ناموس و حرم دیگران تجاوز کردن . بی عفتی . بی عفافی . بدچشمی . ناپاکی . || امر نام