باوریدهلغتنامه دهخداباوریده . [ وَ دَ / دِ ] (ن مف ) قبول کرده . که پذیرفته باشد. که قبول کرده باشد.
باوردیلغتنامه دهخداباوردی . [ وَ ] (اِخ ) ابومحمد عبداﷲبن عقیل باوردی از باورد خراسان و معتزلی بود. در اصفهان سکونت داشت و پس از سال 420 هَ . ق . درگذشت . (از معجم البلدان ).
باوردیلغتنامه دهخداباوردی . [ وَ ] (ص نسبی ) منسوب به باورد را گویند. (برهان قاطع). منسوب است به شهرکی در خراسان که به وجوه ثلاثه ٔ اباورد وباورد و ابیورد خوانده میشود. (از انساب سمعانی ).
باوردیلغتنامه دهخداباوردی . [ وَ ] (اِخ ) میرحسین باوردی از شعرا و عرفاء بود و به ملازمت گیجیک میرزا به سفر کعبه رفت . ازوست : ای ز مهر عارضت گردون غلام یوسفی را کرده اند یعقوب نام .(از مجالس النفایس ص 97).<