اکاسملغتنامه دهخدااکاسم . [ اَ س ِ ] (ع اِ) ج ِ کَیسوم . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ کیسوم ، به معنی باغ نمناک و شاداب یا بسیار انبوه و برهم نشسته گیاه . (آنندراج ). || (ص ) خیل اکاسم ؛ اسبان بسیار انبوه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به کیسوم شود.
اقاسملغتنامه دهخدااقاسم . [ اَ س ِ ] (ع اِ) ج ِ قِسْم ، بمعنی بهره و نصیب . (آنندراج ). رجوع به قِسْم شود. || ج ِ اقسومة. (ناظم الاطباء). رجوع به اقسومة شود.
اقاسیملغتنامه دهخدااقاسیم . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ جج ِ قِسْم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به قِسْم شود. || ج ِ اقسومة. (منتهی الارب ). رجوع به اقسومة شود. || بهره ها و حصه های مقسوم میان بندگان . (منتهی الارب ).
اقصملغتنامه دهخدااقصم . [ اَ ص َ ] (ع ص ) آنکه نیمه ٔ دندان او شکسته باشد. (آنندراج ). نیمه ٔ دندان پیشین شکسته . (منتهی الارب ). شکسته دندان . دندان پیشین از نیمه فراشکسته . (تاج المصادر بیهقی ) (مهذب الاسماء). آنکه دندانش نیمه شکسته باشد به پهنا. مؤنث آن قصماء. ج ، قُصم . (از اقرب الموارد)
اکشملغتنامه دهخدااکشم . [ اَ ش َ ] (ع اِ) یوز. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به یوز شود. || (ص ) ناقص در خلقت و در حسب . گویند: احد جانبیه واف و اخرهما اکشم ؛ درباره ٔ کسی گویند که پدرش آزاد و مادرش کنیز بود. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). ناقص خلقت . (از مهذب الاسم
کیسوملغتنامه دهخداکیسوم . [ ک َ ] (ع اِ) علف خشک بسیار.(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (ص ) روضة کیسوم ؛ باغ نمناک و شاداب یا بسیار و انبوه و برهم نشسته گیاه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، اکاسم . (منتهی الارب ).