انبجاجلغتنامه دهخداانبجاج . [ اِم ْ ب ِ ] (ع مص ) فربه و فراخ شدن شکم و تهیگاه ماشیه از خوردن گیاه . (آنندراج ). مطاوعه ٔ بَج َّ کند در تمام معانی آن . (از اقرب الموارد). و رجوع به بج ّ شود.