الفنج

'alfanj

معنی

۱. = الفنجیدن
۲. اندوزنده؛ گردکننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): ◻︎ ز الفنجِ دانش دلش گنج بود / جهان‌دیدۀ دانش‌الفنج بود (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۱۰۰).
۳. (اسم مصدر) ذخیره کردن؛ اندوختن.

جست‌وجوی دقیق

الفنج

لغت‌نامه دهخدا

الفنج . [ اَ ف َ ] (اِمص ) اسم مصدر از الفنجیدن اندوختن . (فرهنگ اوبهی ) (فرهنگ اسدی ) (فرهنگ خطی ). الفغده نیز گویند. (فرهنگ اسدی ). جمع کردن . (شرفنامه ٔ منیر

الفنج

فرهنگ انتشارات معین

( ~.) (ص .) چسبیده ، چسبناک .

الفنج

فرهنگ انتشارات معین

(اَ فَ) (اِمص .) گردآوری ، اندوختگی .

الفنج

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. = الفنجیدن۲. اندوزنده؛ گردکننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): ◻︎ ز الفنجِ دانش دلش گنج بود / جهان‌دیدۀ دانش‌الفنج بود (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۱۰۰).۳. (اسم مصدر

جست‌وجوی مشابه

الفنج کردن

لغت‌نامه دهخدا

الفنج کردن . [ اَ ف َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) اندوختن و گرد آوردن . جمع کردن . رجوع به الفنج و الفنجیدن و الفاختن شود : الفنج کن اکنون که مایه داری از منت نصیحت برا

الفنجیده

لغت‌نامه دهخدا

الفنجیده . [ اَ ف َدَ / دِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از الفنجیدن . اندوخته . جمع کرده شده . کسب شده . مدخر. الفخته . الفغده . الفخده . الفنج . رجوع به الفنج و الفنجی

الفنجگاه

لغت‌نامه دهخدا

الفنجگاه . [ اَ ف َ ] (اِ مرکب ) یا الفنجگه ، جای اندوختن . جای گرد آوردن و جمع کردن . محل ذخیره . رجوع به الفنج و الفنجیدن و الفاختن شود : این جهان الفنجگاه عل

الفنجگه

لغت‌نامه دهخدا

الفنجگه . [ اَ ف َ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) الفنجگاه . جای اندوختن و ذخیره کردن . رجوع به الفنجگاه شود : در این الفنجگه جویند داد خویش بیدادان که هم زاد است بر خوانه

الفنجیدن

لغت‌نامه دهخدا

الفنجیدن . [ اَ ف َ دَ ] (مص ) کسب . (فرهنگ اوبهی ). اندوختن و ذخیره کردن . گرد آوردن . بهم رسانیدن . جمع آوردن . کسب کردن . حاصل کردن . اکتساب . در شرفنامه ٔ م