استبثاثلغتنامه دهخدااستبثاث . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) خواستن آشکار و پراکنده ساختن را. خواستن از کسی که چیزی یا خبری را آشکار و پراکنده کند: استبثه ایاه . (از منتهی الارب ).
مستبثلغتنامه دهخدامستبث . [ م ُ ت َ ب ِث ث ] (ع ص ) خواهنده از کسی که رازی را برای وی آشکار کند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). و رجوع به استبثاث شود.