لغتنامه دهخدا
جسر. [ ج َ ] (ع اِ) پل . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پل که بر رودها و انهار بندند. (غیاث اللغات از صراح و کنز و منتخب ). جِسْر. ج ، اَجْسُر، جُسور. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و رجوع به جِسْر شود. || (ص ، اِ) شتر بزرگ هیکل و غیر آن . (منتهی الارب )