آهنجندهلغتنامه دهخداآهنجنده . [ هََ ج َ دَ / دِ ] (نف ) برکشنده . بیرون کشنده . || برکننده . || جاذب .
انجندهلغتنامه دهخداانجنده . [ اَ ج َ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی از انجیدن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به انجیدن شود.
آهنجیدهلغتنامه دهخداآهنجیده . [ هََ دَ / دِ ] (ن مف ) بیرون کرده . برکشیده . مسلول . مشهر. آخته . آهیخته . آهخته . || مسلوب . برکنده . || مجذوب .
شگارآهنجلغتنامه دهخداشگارآهنج . [ ش ِ هََ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) آهنجنده ٔ شگار. بیرون کشنده ٔ شگار. ابزاری چوبین مر خبازان را که در سر آن قلابی آهنین است و بدان نان و یا چیزی دیگر
آهنجفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. = آهنجیدن۲. آهنجنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): تیغ‌آهنج، جان‌آهنج، دم‌آهنج، شمشیرآهنج.
غم آهنجلغتنامه دهخداغم آهنج . [ غ َ هََ ] (نف مرکب ) بیرون کننده ٔ غم . غم زدا. (از: غم + آهنج ، آهنجنده یعنی برآورنده و بیرون کننده ). رجوع به غم شود : تو همان جام غم آهنج بخواه ا
آهنجلغتنامه دهخداآهنج . [ هََ ] (نف مرخم ) در کلمات مرکبه چون آب آهنج و جان آهنج و دم آهنج و سکارآهنج و عالم آهنج و کفن آهنج و گوشت آهنج و معده آهنج ، به معنی آهنجنده یعنی برآور
جاذبلغتنامه دهخداجاذب . [ ذِ ] (ع ص ) کشنده . || برگرداننده ٔ چیزی از جای آن . (منتهی الارب ). || رباینده . (آنندراج ). گیرا. گیرنده . آهنجنده : زانکه جنسیّت عجائب جاذبی است جاذ
