آس عصاری

برابر پارسی

خراس

جست‌وجوی دقیق

آس عصاری

جست‌وجوی هم‌آوا

گاز همراه

associated gas, gas-cap gas

واژه‌های مصوب فرهنگستان

هیدروکربن‌های گازی‌شکلی که به‌صورت فاز گازی در شرایط دما و فشار مخازن نفتی وجود دارند

گاز حقیقی

real gas, imperfect gas

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گازی که به علت برهم‏کنش بین مولکولی، خواص آن با خواص گاز آرمانی متفاوت است

گاز محلول

solution gas, dissolved gas

واژه‌های مصوب فرهنگستان

هیدروکربن‌های گازی مخازن نفت که، به‌دلیل بالا بودن فشار در مخازن، در هیدروکربن‌های مایع حل شده‌اند

گاز کامل

perfect gas, ideal gas 2

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گاز حقیقی بسیار رقیقی که نیروهای بین مولکولی آن بسیار کم است

گاز

gas

واژه‌های مصوب فرهنگستان

حالتی از ماده که شکل و حجم آن را ظرف دربرگیرنده‏اش تعیین می‏کند

جست‌وجوی هم‌آغاز

آس

آس . (اِ) دو سنگ گرد و پخ برهم نهاده و زیرین را در میان میلی آهنین و جز آن از سوراخ میان زبرین درگذشته و سنگ زبرین بقوت دست آدمی یا ستور یا باد یا آب و بخار و برق گردد و حبوب و جز آن را خرد یا آرد سازد. آنچه را به دست گردد، دست آس و آسدست ، و آنچه را با آب گردد آب آس یا آسیاب

آس

لغت‌نامه دهخدا

آس . (اِخ ) نام قومی از ایرانیان ، ساکن قفقاز مرکزی . زبان این مردم لهجه ای از فارسی است و ایشان را ایرُن و اِس و اُسِت نیز نامند. و آنان مردمی قوی با مویهای خرمائی و چشمهای آسمانگونه باشند و در قدیم پادشاهی و مملکتی به همین نام داشته اند. عده ٔ کنونی آنان نزدیک <span class="

آس

لغت‌نامه دهخدا

آس . (ع اِ) (از سریانی آسا) مورْد. رَند. اِسمار. مُرد. مرت . عمار. فیطس . مرسین . و آن درختی است بلندتر از انار، برگش ریزه تر از برگ انار و مایل به استداره ، تخمش سیاه و خزان نمیکند و گل و برگ آن معطر است : تا برآید لخت لخت از کوه میغ ماغ گون آ

آس

لغت‌نامه دهخدا

آس . (ع اِ) حیوانی که پوست و موئی نرم دارد و از آن پوستین کنند و نوک دم آن سیاه است . قاقم . || فنک . فنه . فرسان . (زمخشری ).

آس

لغت‌نامه دهخدا

آس . (فرانسوی ، اِ) قسمی بازی و قمار با اوراقی مخصوص که شکل خال و شاه و بی بی و سرباز و لکات بر آن است . || تک خال . ورق قمار که یک خال بر آن باشد.- چهار شاهش به چهار آس خوردن ؛ به قویتر از خودی مصادف شدن . به حیله و چاره ای رساتر از چاره ٔ خوددچا

جست‌وجوی هم‌قافیه

چهارآس

لغت‌نامه دهخدا

چهارآس . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) چهار تک خال ورق . چهار تک خال در بازی ورق . رجوع به چارآس شود.

چارآس

لغت‌نامه دهخدا

چارآس . (اِ مرکب ) چهار تک خال . چهار ورق قمار در بازی «آس » که بر هر یک شکل خال نقش شده باشد. چهار ورق برنده در بازی «آس » که بر چهار شاه و چهار بی بی و چهار سرباز و چهار لکات مقدم است .- چار شاهش به چار آس خوردن ؛ بقویتر از خودی مصادف شدن . بحیل

ستورآس

لغت‌نامه دهخدا

ستورآس . [ س ُ ] (اِ مرکب ) آسیا که بستور گردد. آسیاکه آن را خر یا شتر گردانند. (از یادداشت مؤلف ).

مرآس

لغت‌نامه دهخدا

مرآس . [ م ِرْ ] (ع ص ) (از «رأس ») اسبی که سرهای اسبان بگزد در با هم رفتن ، یا آن که بسر زند اسبان دیگر را در وقت تقدم و پیشی خود. (منتهی الارب ). اسبی که کله ٔ اسبان همجوار خود را گاز بگیردو قیل الذی یرأس فی تقدمه و سبقه . (اقرب الموارد). || شتری که جز در سر وی قوت و چربی

اتآس

لغت‌نامه دهخدا

اتآس . [ اِت ْ ت ِ ] (ع مص ) نومید شدن . ناامیدی . نمیدی . نومیدی .

درپیوند

بیشتر بدانید

آس عصاری

برابر پارسی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ سره

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا