تیزفرهنگ فارسی طیفیمقوله: شکل بُرّنده، گزنده، بُرّا، نوک‌تیز، نوک‌دار، آهن‌بُر، بُران، جداکننده دندانه دار ناهموار، زبر سیخ، شق‌ورق، مودار آبدیده [≠ تیزمزه، تند، آبدار، تیز [مزه]
[فعل] تیز بودنفرهنگ فارسی طیفیمقوله: شکل فعل] تیز بودن گزیدن، نیش زدن، گاز زدن سوراخ کردن، سوزنزدن، بُرّنده بودن، پاره کردن، بریدن تیز شدن، تیزتر شدن، باریک شدن، متقارب شدن [≠ تیزمزه بودن، ت