مرائیه

متشبّه مبطل به زهّاد،جماعتى باشند که از براى قبول خلق ترک زینت دنیا کنند و خاطر از جمع اسباب دنیوى باز گیرند و بدان طلب تحصیل جاه کنند درمیان مردم.و ممکن بود که بر بعضى حال ایشان مشتبه شود و پندارند که ایشان ازدنیا اعراض کلّى کرده‌اند.و ایشان خود بترک مال جاه خریده‌اند ترکوا الدّنیاللدّنیا.و ممکن که برایشان نیز حال خود مشتبه شود و گمان برند که چون خاطرما بطلب اسباب دنیوى مشغول نیست،علّت آنست که اعراض کلّى از دنیا کرده‌اند.و این طایفه را مرائیه خوانند.» (مصباح الهدایۀکاشانی،1388:123)