قدر متیقن

قدر متیقن، فرد یا حصه ای از مطلق است که به یقین حکم شامل آن می شود، مانند «قلّد المجتهد» که قدر متیقن از آن، تقلید از مجتهد اعلم است. یعنی هیچ تردیدی در این نیست که مجتهدی که از او تقلید می کنیم باید اعلم باشد. یا مانند آن که مولا قبلاً با عبد خود دربارۀ فضیلت آزاد نمودن رقبۀ مؤمن سخن گفته و بعد به او بگوید:«اعتق رقبة»، که قدر متیقن آن، رقبۀ مؤمن است. یعنی مسلم است که برده ای که آزاد می شود، باید مؤمن باشد. نکته:هنگام شک در ادلۀ لبّی، به قدر متیقن تمسک می شود. || در لغت نامۀ دهخدا، زیر سرواژۀ متیقن [م ُ ت َ ی َق ْ ق َ] (به معنی بی گمان و به یقین دانسته، و بر کنار از شبهه و گمان و تردید) آمده است:قدر متیقن یعنی آنچه بر آن یقین باشد. قدر مسلم. (...)