عصارون

شپلنده؛ به معنی آب یا روغن گیاه یا دانه که با فشردن می گیرند. نوعی گیاه کمیاب و بسیار خوش بو که دارای خواص بسیار است و بیشتر در هند و شمال ایران می روید و از روغن آن برای درمان درد مفاصل استفاده می شود. نام گیاهی است کمیاب که در هند و شمال ایران می روید، و خواص بسیاری دارد، مانند تقویت اعصاب، ضد افسردگی و ضد بی خوابی، تقویت دستگاه گوارش و تقویت قلب؛ از روغن خوشبوی آن برای درمان میگرن و رماتیسم استفاده می شود. آب بسیار شفاف و گوارا و سبک که در کوهستان از شکاف کوه بیرون می آید. (خوجانی؛ نیشابور) به زبان محلی، در روستای خوجان که در حدود چهار کیلومتری نیشابور قرار دارد، عصارون به بعد از ظهر و عصرِ نزدیک به غروب آفتاب گفته می شود. (کچویی، دهک) به زبان محلی در روستای دهک از توابع شهر محلات، عصارون به سوراخی گفته می شود که دارکوب با منقار خود در تنۀ درختان درست می کند و لانه و مخفی گاه اوست. در مناطق کوهستانی، به آب بسیار شفاف و گوارا که از شکاف قلۀ کوه بیرون می آید، عصارون می گویند. در فصل بهار زنبوران عسل گرده گلها را جمع آوری و در کیسه ای که در کنار پاهای خود دارد به کندو یا محل زندگی خود می برد که به آن عصاره یا عصارون می گویند