یورتگه
لغت‌نامه دهخدا
یورتگه . [ گ َه ْ ](اِ مرکب ) جای بودن و خانه . (آنندراج ) :
لیک اگر یورتگه ز عز سازند
هم از او خرگهیت پردازند.
از پناه حق حصاری به ندید
یورتگه نزدیک آن دز برگزید.
|| بعضی به معنی جای و چوکی نوشته . (از آنندراج ). و رجوع به یورت و یورد شود.
لیک اگر یورتگه ز عز سازند
هم از او خرگهیت پردازند.
از پناه حق حصاری به ندید
یورتگه نزدیک آن دز برگزید.
|| بعضی به معنی جای و چوکی نوشته . (از آنندراج ). و رجوع به یورت و یورد شود.