ینبع

ینبع. [ یَم ْ ب ُ ] (اِخ ) قلعه ای است در راه حاجیان مصر که در آن چشمه ها و نخلستانها و کشتهاست . (آنندراج ) (منتهی الارب ). دهی است در طرف راست رضوی برای مسافری که از مدینه به سوی دریا فرودآید در یک شبه راه از رضوی واقع شده و تعلق دارد به بنی حسن بن علی بن ابیطالب . چشمه های شیرین دارد. گویند این مکان را عمر رضی اﷲ عنه به علی رضی اﷲ عنه به قطیعه داده بود. (از معجم البلدان ).