یحیی

یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن علی بن حمود علوی حسنی ، از پادشاهان حمودیه است که پس از بنی امیه در اندلس به حکومت رسیدند. پس از مرگ پدرش به سال 408 هَ . ق . عمویش قاسم بن حمود به سلطنت رسید و او به مخالفت با عمو برخاست و پس از جنگ و کشتار و فتح و شکست ، حکومت مالقه وشریش و مریة و سبتة بدو تعلق یافت . در جنگ با ابن عباد بر سر فتح اشبیلیة بر زمین خورد و سرش را از تن جدا کردند و به ابن عباد فرستادند و تا سقوط آل عباد سراو نگه داشته شده بود. پس از سقوط دولت مذکور یکی از نواده هایش سر او را گرفت و دفن کرد. تولد وی به سال 385 و مرگ او در 427 هَ . ق . بود. (از اعلام زرکلی ). سومین از امرای بنی حمود در مالقه (از 412 تا 413 هَ . ق . و از 416 تا 427 هَ . ق ). (یادداشت مؤلف ).